Χθες, Τετάρτη, γύρω στις 3 παρά κάτι, με έπιασε κρίση και ήθελα να ξοδέψω λεφτά. Όσα έχω τέλος πάντων. Βρισκόμουν στο Κερατσίνι και καθώς περνούσα απο τις βιτρίνες, είδα ένα ωραίο μαγαζί και αμέσως σκέφτηκα να μπω μέσα. Στην πόρτα ήταν η ιδιοκτήτρια (προφανώς) και απο ευγένεια ρώτησα αν έχει κλείσει. Μου λέω με ξινισμένο ύφος: "Τι θέλετε;". Να ρήξω...
μια ματιά απαντάω. "Ναι, περάστε". Ε, όχι κυρά μου δεν σου αφήνω φράγκο με τη μούρη που έχεις. Είναι δυνατόν; Άλλο ένα δείγμα κακού επιχειρηματία. Είμαι σίγουρή ότι κάπου θα κλαίγεται ότι δεν έχει δουλειά το μαγαζί της. Και προφανώς δεν φταίει η κρίση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου