Ναι στην εκτέλεση των αστέγων! (O,τι να ναι...)

O Ρώσος δήμαρχος της πόλης Τσίτα, στην οποία διαμένουν 300.000 κάτοικοι, προκάλεσε σάλο μετά τη δήλωσή του ότι λυπάται πραγματικά που δε μπορεί να εκτελεί τους άστεγους, τους οποίους θεωρεί διογκούμενο πρόβλημα στη χώρα, το οποίο οι αρχές αγνοούν.
Μετά από ερώτηση που του έκανε τοπικός βουλευτής για τα μέτρα που σκοπεύει να ακολουθήσει απέναντι στον αύξοντα αριθμό των αστέγων στην Τσίτα, ο δήμαρχος Ανατόλι Μιχάλεφ απάντησε: «Δυστυχώς δεν έχουμε τη δυνατότητα να πυροβολούμε τους αστέγους και δεν έχουμε τα νομικά μέσα για να το επιτύχουμε».
Συγχαρητήρια σε όσους τον στήριξαν με την ψήφο τους…
Πηγή: aplita.gr

dealers.gr

Μακράν το πιο πετυχημένο όνομα site που έχω δει τελευταία. Μπράβο στον νονό!
P.s δεν λειτουργεί ακόμη, Δευτέρα από ότι διάβασα. Άντε να δούμε τι είναι και αυτό.

Δημοτική Αστυνομία Πειραιά.

Αναρωτιέμαι με τι θράσος η Δημοτική Αστυνομία δίνει κλήσεις σε οχήματα, σε μια περιοχή με τεράστιο πρόβλημα στάθμευσης - το ζω- , που η αγορά της αργοπεθαίνει - το βλέπω- , που δουλεύουν εκεί...

Καλές ατάκες με ηθικό δίδαγμα.

Πολύ καλή ατάκα...
"Δεν βλέπεις αυτό που δεν ψάχνεις".

Συμπέρασμα...

Δεν πρόκειται να δεις, εφόσον δεν το ψάχνεις:

α) την κλεψιά...

Δεν φταίει για όλα η κρίση.

Θέλω να εκφράσω τα παρακάτω τα οποία μου κάνουν εντύπωση προ κρίσης.
Είναι δυνατόν μέσα σε δύο οικοδομικά τετράγωνα να υπάρχουν 4 ψιλικατζίδικα και να δουλεύουν όλα; όχι.
Υπάρχει περίπτωση να ανοίξεις ζαχαροπλαστείο απένταντι από τα Max Perry και για οικονομία να μην έχεις φώτα στο μαγαζί σου, για να σε βλέπει ο κόσμος και να επιζήσεις; όχι.
Σε ποιο απο τα 15 κομμωτήρια της οδού Σωτήρος και γύρω στενά, στον Πειραιά να πρωτοπάς; Υπάρχει περίπτωση σε όλα; όχι.
Θα ξαναπαραγγείλεις απο το delivery που εν καιρώ κρίσης μειώνει τα υλικά και την ποιότητα  στις μερίδες; όχι.
Θα πας ξανά στο εστιατόριο - ταβέρνα που μαζί με το σαγανάκι που παρήγγειλες έχει απο κάτω έναν τηγανισμένο γαύρο; Και αντί για συγγνώμη ή κάτι τέλος πάντων, να λένε απλά: "εντάξει γαύρος είναι". όχι.
Θα κλείσεις τη διαμονή σου σε ένα ξενοδοχείο που επιμένει να κοστολογεί δωμάτιο των 30 ευρώ για 150; όχι.
Ας μην κλαψουρίζουν και ας μην λυπόμαστε όλους όσους κλείνουν τις επιχειρήσεις τους. Ναι, υπάρχει κρίση αλλά επειδή είμαι και καταναλώτρια και έχω μάτια και βλέπω μερικοί θέλοντας να το παίξουν επιχειρηματίες (όπως οι μισοί Έλληνες) επένδυσαν χρήματα σε "καμμένες" εκ των προτέρων επιχειρήσεις ή όντας ανίδεοι προσπάθησαν να κρατήσουν τα μαγαζιά τους ανοιχτά παίζοντας με τις τύχες - ψωμί των υπαλλήλων τους.
Δεν ξέρω αν γίνομαι κακός άνθρωπος αλλά "ας πρόσεχαν". Δεν γίνεται να είμαστε όλοι επιχειρηματίες, πως να το κάνουμε;

Επίκαιρη διασκευή...

Α.Μ.Α.Ν ΚΑΛΑΝΤΑ!

Οικονομία στο συναίσθημα.

Τα χριστούγεννα  μεταφράζονται καιι ως ημέρες αγάπης. Έτσι με έμαθαν τουλάχιστον. Είναι οι μέρες της προσφοράς, της ζήτησης. Κάτι σαν την Πολιτική Οικονομία τώρα που το σκέφτομαι καλύτερα (άσχετη παρατήρηση). Νομίζω, πως αυτές τις ημέρες όλοι δίνουμε το κάτι παραπάνω. Ένα παραπάνω δώρο, λίγο παραπάνω φιλοδώρημα, λίγο παραπάνω συναίσθημα. Και για τους περισσότερους δεν είναι λόγω ημερών. Είναι λόγω της ανάγκης του "δίνω". ..

Ευχές!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας, με υγεία. Είναι το μόνο που μπορώ να ευχηθώ. Το πιο σημαντικό. Τα υπόλοιπα μπορούν να γίνουν.

Μερικοί επιχειρηματίες δεν χρειάζονται πελάτες!

Χθες, Τετάρτη, γύρω στις 3 παρά κάτι, με έπιασε κρίση και ήθελα να ξοδέψω λεφτά. Όσα έχω τέλος πάντων. Βρισκόμουν στο Κερατσίνι και καθώς περνούσα απο τις βιτρίνες, είδα ένα ωραίο μαγαζί και αμέσως σκέφτηκα να μπω μέσα. Στην πόρτα ήταν η ιδιοκτήτρια (προφανώς) και απο ευγένεια ρώτησα αν έχει κλείσει. Μου λέω με ξινισμένο ύφος: "Τι θέλετε;". Να ρήξω...

Μήνυμα για μέλλουσες μητέρες.

Έψαχνα στο Internet σήμερα πληροφορίες για  κάτι παιδικά προϊόντα. Διαπίστωσα ότι σε πολλά blogs που αφορούν μέλλουσες μαμάδες, οι εγγυμονούσες στο profile τους έχουν φωτογραφία του υπέρηχου. Φαίνεται δηλαδή το αγένητο μωρό. Συγγνώμη, όσο γλυκό και αγαπησιάρικο φαίνεται σε μια μέλλουσα μάνα - πατέρα - δεν ξέρω και εγώ σε ποιον άλλον- το θέαμα, κατά την ταπεινή μου άποψη είναι λίγο...περίεργο. Δεν θέλω να χρησιμοποιήσω άσχημη ή κάποια λάθος λέξη. Ρώτησα και άλλους ανθρώπους και συμφώνησαν μαζί μου. Δεν αρέσει η θέα ενός μωρού μέσα στην κοιλιά μιας μάνας. Κρατήστε το θέαμα για τον εαυτό σας.

Εύκολο χρήμα.

Σκέψη... 

Οργανώνω τον γάμο μου , καλώ συγγενείς και φίλους στο πατροπαράδοτο "Κρεβάτι". Όλοι αφήνουν τον οβολό τους (μετρητά) στο νυφικά στρωμένο κρεβάτι... το βράδυ τσακώνω τον μέλλοντα σύζυγο με τον κουμπάρο να συνουσιάζονται.... Ο γάμος ματαιώνεται, είμαι δυστυχισμένη.... Τι μου μένει; Τα λεφτά του κρεβατιού... 

Δέχομαι προτάσεις γάμου... 

Γεια σου Γείτονα!

Με σχεδόν 1,4 δισεκατομμύρια κατοίκους, η Κίνα είναι η χώρα με τον μεγαλύτερο πληθυσμό στον κόσμο. Και όπως είναι λογικό, η στέγαση όλων αυτών είναι δύσκολη υπόθεση.
Για αυτό το λόγο, κατασκευάζονται συγροτήματα κατοικιών όπως αυτά στις φωτογραφίες που ακολουθούν.

Όσοι από εμάς παραπονιόμαστε για τη θεά, την άνεση ή την ησυχία του σπιτιού μας, μάλλον πρέπει να το ξανασκεφτούμε.
Θα πρέπει να είναι τουλάχιστον δύσκολο να ζει κανείς με τόσους γείτονες!
Δείτε κι άλλες φωτογραφίες:

Σηκώστε το τηλέφωνο σας, "επιχειρηματίες"

Πραγματικά αναρωτιέμαι για τον επαγγελματισμό των επιχειρηματιών και κατά πόσο είναι υπεύθυνοι για τη μη κερδοφορία των επιχειρήσεων τους. Τι εννοώ...
Περίπτωση Νο.1: Κάλεσα τουλάχιστον 3 φορές σε κινητό ξυλουργού. Να του προσφέρω δουλειά με λίγα λόγια. Ουδέποτε απάντησε και ποτέ δεν επέστρεψε το τηλεφώνημα. -Βρήκα άλλον-.
Περίπτωση Νο.2: Τηλεφωνώ απο εχ8ές σε Ξενώνα για να κλείσω 2 διανυκτερεύσεις...

Ταλέντο! Απλά ακούστε...